Του Σκυλιού και του Παλουκιού

Βασικά ήθελα να πω δυο λόγια για σκυλιά και όχι για παλούκια (τα οποία βέβαια είναι ένα σοβαρό ζήτημα που ίσως μας απασχολήσει μια άλλη φορά)...

Αστεία στιγμιότυπα με ένα κουταβάκι 3 μηνών.

1) Επίσκεψη στο γιατρό για εμβόλια και για αμπούλα παρασίτων.. και εξηγεί ο γιατρός ότι με την αμπούλα μετά από 6 ώρες θα πέσουν όλα τα ζωύφια που έχει το κουτάβι πάνω του. Ακολουθεί σοβαρή ερώτηση στο γιατρό: νεκρά? ή ζωντανά και θα τα κυνηγάμε?

2) Το πρώτο μάθημα να μην 'τα κάνει' όπου να'ναι στο σπίτι... Έλα όμως που 'τα'κανε' την ώρα που η μαμά γέμιζε το βάζο με πιπέρι. Αφήνει το πιπέρι να αιωρείται και σπεύδει να μάθει στο κουτάβι τους κανόνες του σπιτιού.. και με αυστηρό ύφος: "Τι έκανες?" Α Ψ Ο Υ !!! "Τι έκανες?" Α Ψ Ο Υ ...το πρώτο μάθημα ήταν μια τραγωδία με το κουτάβι να κοιτά μπερδεμένο προς το άπειρο..

3) Η πρώτη βόλτα με το καινούριο ροζ κορδόνι το οποίο δένει και στο λαιμό και στο σώμα και στις μασχάλες και στην πλάτη και αγκαλιάζει τρυφερά τη ραχοκοκκαλιά... Ίσως ήταν λίγο μεγάλο, άλλα και πάλι πώς γίνεται να φύγει ολόκληρο με το στυλ που κάνουν μόνο τα ρούχα των στριπτιζέζ?

4) Η αγωνία με τον μεγάλο καθρέφτη του σπιτιού... Αναρωτιέμαι τι σκέφτεται το ζωντανό όταν κοιτάει με τις ώρες και πάει κοντά τη μουσούδα του και απλώνει χεράκι (ποδαράκι) για να ακουμπήσει ενώ ταυτόχρονα κουνάει την ουρά. Τρία είναι τα τινά που μπορώ να σκεφτώ: α) φλερτάρει με το κουκλί απέναντι β) παίζει με το φιλαράκι του, και γ) σκέφτεται αν θα του πήγαιναν τα εξτένσιονς.