1. Αν είμαστε συνέχεια ευτυχισμένοι, πόσο βαρετά θα ήταν τα θέματα προς συζήτηση με τους συνανθρώπους μας (?).. "τι ωραία πέρασα πάλι σήμερα!" ή "δεν είναι φοβερή η οικονομία της χώρας μας;" και μετά? Ενώ η περιγραφή και επίλυση δύσκολων προβλημάτων μπορούν να κρατήσουν το ενδιαφέρον για χρόνια π.χ. το κυπριακό!
2. Αν είμαστε συνέχεια ευτυχισμένοι, τότε η ευτυχία θα γίνει κάτι συνηθισμένο και καθημερινό, επομένως δεν θα φέρνει πια την ίδια συναισθηματική διέγερση. Η έννοια της ευτυχίας θα χαθεί. Θα ζούμε συνέχεια σε μια μονότονη ουδετερότητα. Κατ'επέκταση: Όσες πιο πολλές οι δυστυχίες τόσο πιο γλυκιά και δυνατή η στιγμή της ευτυχίας. Για παράδειγμα, όταν ξυπνάς το πρωί, έχεις αργήσει γιατί δεν χτύπησε το ξυπνητήρι, τρακάρεις στο δρόμο, το αφεντικό σε επιπλήττει, τίποτα δεν πάει καλά στη δουλειά και ο/η συνάδελφος που σου γυάλισε αρνείται ακόμη να βγει μαζί σου, τότε ένας απλός καφές σε μια ώρα χαλάρωσης γίνεται ο απόλυτος παράδεισος.
3. Ο σκοπός της ζωής του κάθε ανθρώπου είναι να γίνει ευτυχισμένος. Αν αυτό το πετύχει κάποιος, μέσα από τη συνεχόμενη ευτυχία, το μόνο που μένει είναι να την απολαύσει. Αλλά όπως είπαμε πριν, η συνεχόμενη ευτυχία θα καταλήξει να γίνει ένα ουδέτερο συναίσθημα. Πέρα από το ότι χάνεται το νόημα της ευτυχίας, χάνεται και το νόημα της ζωής. Όταν χάνεται το νόημα της ζωής, θέλουμε να αυτοκτονήσουμε. Άρα η δυστυχία σε γλιτώνει από του Χάρου τα δόντια. Θα πρέπει λοιπόν να είμαστε ευτυχισμένοι που είμαστε δυστυχισμένοι.
4. Ένας υπέρογκος αριθμός ατόμων θα έχανε τη δουλειά του. Αν είμαστε όλοι ευτυχισμένοι, δεν θα είχαμε φόνους, ληστείες, διαζύγια, ψυχολογικά προβλήματα, πολλές υλικές ανάγκες για πράγματα που δεν χρειαζόμαστε. Αστυνομικοί, δικηγόροι, ψυχολόγοι κλπ. καθώς και ένας μεγάλος αριθμός εμπόρων θα έμεναν άνεργοι. Άρα θα γίνονταν δυστυχισμένοι.
5. Το να είσαι δυστυχισμένος είναι ένας τρόπος να δεις ποιοι σε αγαπάνε αληθινά και σου συμπαραστέκονται, αλλά και να λάβεις αυτήν την αγάπη και συμπαράσταση. Κοινώς, οι ψεύτικοι φίλοι είναι αυτοί που θα σε εγκαταλείψουν, οι αληθινοί είναι αυτοί που θα ξεκινήσουν τη δημιουργία Συλλόγου Φίλων των Χρόνια Δυστυχισμένων.
6. Το κλάμα είναι ο φυσικός τρόπος να καθαρίζεις τα μάτια.
7. Το να ζητάμε την ευτυχία συνέχεια, θα μας κάνει δυστυχισμένους. Το ανθρώπινο μυαλό δεν σχεδιάστηκε για να σκέφτεται μόνο θετικά. Για να επιβιώσει, πρέπει να σκέφτεται και αρνητικά ως σύστημα προειδοποίησης για πιθανές απειλές/ κινδύνους που εντοπίζει στο περιβάλλον. Το να προσπαθείς συνέχεια να σκέφτεσαι θετικά είναι σαν να μάχεσαι ενάντια στην ανθρώπινη φύση σου.
8. Καθετί στη ζωή ενέχει καλά και άσχημα, π.χ. το να κάνεις παιδιά σημαίνει ευτυχία, αλλά και άγχος, ευθύνες, κούραση, θυμό κλπ. Το να θες μόνο την ευτυχία είναι σαν να παλεύεις με την αντικειμενική πραγματικότητα.
9. Πολλές δυστυχίες φέρνουν γέλιο, όπως ο δημόσιος εξευτελισμός. Επίσης μας κρατά ταπεινούς, ώστε να μην γίνουμε ξιπασμένες ψωνάρες και να είμαστε πιο συμπαθείς στους γύρω μας. Κι επειδή όλοι εξευτελιζόμαστε, δεν νιώθουμε ποτέ μοναξιά. Η μοναξιά φέρνει δυστυχία.
Συμπέρασμα: Η ευτυχία μπορεί να φέρει τη δυστυχία, αλλά η δυστυχία είναι ο σίγουρος τρόπος να γίνουμε ευτυχισμένοι!
Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009
Τα Θετικά της Δυστυχίας!!!!!!
Εμπνευσμένο από Ángel de la Vida στις 2:40 μ.μ. 0 φτερουγίσματα
Ετικέτες humor, psychobabble, skepseis
Τετάρτη 12 Αυγούστου 2009
Why??????
- Έχω, γιατρέ μου, μια ερώτηση που απασχολεί παγκοσμίως γυναίκες και άντρες...
- Ακούω.
- Γιατί ερωτεύομαι όσους δεν κάνουν για μένα και όσους κάνουν δεν μπορώ να τους ερωτευτώ;;;;;;;
- Είναι απλό. Επειδή η υπερχρήση της γενικευμένης αυτο-εκπληρούμενης προφητείας σε συνδυασμό με την συνειδητή ή ασυνείδητη ικανότητα ή ανικανότητα που εκφράζει την ψυχολογία της συμπεριφοράς σχετικά με τη δημιουργία του εαυτού σου αγγίζουν τις μεταφυσικές διαστάσεις του σύμπαντος οι οποίες αντιτάσσονται στο DNA σου και επομένως δεν αφομοιώνονται επιτυχώς.
- ^&$!^%&*%$#....... Είναι τόσο σοβαρά;;;;;;;....και τι μπορώ να κάνω γιαυτό;;;;
- Shit the egg and shave it.
- Χεσ'τ'αβγό και κούρευ'το???? Το σωστό δεν είναι "πιασ΄τ'αυγό και κούρευτο"????
- Τι θα γίνει τώρα;; Θα μου μάθεις και την επιστήμη μου;;
- Γιατρέ, δεν μου ακούγονται λογικά όλα αυτά. Μήπως να πάρω μια δεύτερη γνώμη;
- Βεβαίως. ΤΖΕΣΙΚΑΑΑΑ!!!
- Ποιον καλείται γιατρέ;;
- Την γραμματέα μου.
- Τζέσικα, παιδί μου, πες την γνώμη σου.
- Μα τι λέτε γιατρέ; Η Τζέσικα θα μου πει τη γνώμη της;; Εννοώ δεύτερη γνώμη από επιστήμονα.
- Κι η Τζέσικα επιστήμονας είναι. Τέλειωσε πυρηνικός φυσικός.
- Α, δεν θα συνεννοηθούμε. Φεύγω.
- Εντάξει, αλλά ένα να ξέρεις. Η συμπεριφοριστική αναστολή δεν θα σε οδηγήσει πουθενά.
Εμπνευσμένο από Ángel de la Vida στις 10:11 μ.μ. 0 φτερουγίσματα
Ετικέτες humor, psychobabble, sxeseis